dinsdag 17 mei 2016

Waar vrouwen mee zitten

Momenteel werk ik aan mijn derde boek over Mindful Analysis, de methodiek voor online coaching en therapie waarbij je binnen een week resultaat boekt. Nou ja, boekt... je voelt je beter, je weet meer waar je mee bezig was en je zit weer lekker in je vel. Met een mooi plan in je mailbox, zelf geschreven, zelf bedacht, op basis van hoe je zelf in het leven staat en wilt staan.

Natuurlijk zit het boek boordevol voorbeelden van casussen want in eerste instantie kunnen mensen zich niet veel voorstellen bij zo'n 'MA-traject'. En bij het schrijven denk ik aan al die trajecten die ik de afgelopen jaren heb
gedaan. Veel vrouwen pakten de pen op en doken in het zelfonderzoek. Met altijd een ander, individueel verhaal. Eigenlijk zijn die verhalen nooit met elkaar te vergelijken.

Of toch wel? 

Hard werken en doorzetten. Dat zijn de grondthema's die ik las. Het idee dat het een kwestie van investeren, ploeteren, niet afhaken en doorbeuken is, wil het in het leven wat worden. Zowel in werk als in privézaken, zowel in familiekwesties als in carrièreplanning. Geen moment onbenut laten, nooit opgeven en vooral: je gezonde verstand gebruiken. Geen slecht idee, zou je zeggen.

En nee, dat is het ook niet

Wel in combinatie met de motivatie voor deze volharding. Het van zichzelf weglopen, twijfels en intuïtie vermijdend, zwakheid veroordelend, een beetje in navolging van die vorsende man, die het toch ook al eeuwen voor elkaar krijgt de boel te regelen. Niet dat vrouwen zich als man gedroegen, wel dat een hoop emoties, invallen, subtiele talenten werden en worden gerationaliseerd.

Je moet weten waarom je iets doet 

Je moet het ook uit kunnen leggen. En daar is een andere destructieve combinatie: die van het doorzetten in allerlei opzichten gekoppeld aan de angst voor het oordeel dat over je geveld kan worden. Vaak door illusioire instanties. Maar ook niet zelden door andere vrouwen. Want ze blijven maar roddelen, vanuit onzekerheid die op zijn beurt weer met dit alles samenhangt.

En dat leidt tot een meedogenloos oordeel over zichzelf 

Zo sterk, dat je liever niet meer jezelf bent en met de maakbaarheidsgedachte hoog in het vaandel de strijd met het subjectieve gebeuren aangaat en een objectief, niet bediscussieerbaar, goedgekeurd vrouwsexemplaar gaat opbouwen. Zowel uiterlijk als innerlijk, alles verantwoord, als er maar die goedkeuring op volgt. Van wie dan ook. De blik verbeten.

En dan raak je in de war. De connectie met de waarachtigheid is zoek. 'Je bent jezelf niet meer' en klampt je amechtig vast aan dat niet-realiseerbare zelfbeeld.

En dan is het leven zwaar.

Meer weten of direct met je eigen traject beginnen?


1 opmerking:

  1. Authenticiteit is zeker het sleutelwoord !
    Om daarin te kunnen afdalen moet je niet alleen duurzaam in jezelf blijven afdalen maar meer nog keuzes maken over hetgeen wel en niet bij je past.
    In de praktijk zal dat betekenen dat je afstand neemt van een hoop 'ongein', we moeten echt in staat zijn om ook te kunnen leven en blij te zijn zonder partner.
    Of genoeg te hebben aan dát oorspronkelijke in ons dat ons waardevol maakt voor onze medemens.
    Zoveel hebben we ook echt niet nodig, we hebben namelijk ons eigen LICHAAM.
    Intuïtie is ook niets anders dan dat ons lichaam zich doorvertaald aan onze zintuigen en ons zo de weg kan wijzen in het leven.
    Verstand is een heel klein ding, sterk van buitenaf gevormd, geconditioneerd en cultuur gebonden. Handig om ons economisch een weg te banen, nutteloos als het gaat om ons spiritueel te ontwikkelen.
    Het lichaam als geheel heeft ons een veel meer omvattende intelligentie te bieden, tegelijk stelt het ons zeker ook voor veelal lastiger uitdagingen maar van één ding kunnen we zeker zijn:
    Het heeft onvoorwaardelijk altijd het beste met ons voor!!!

    Vrouwen hebben dat magnetisme, die zijnskracht, in essentie veel dichter bij zich dan mannen, alleen al door het feit dat de baarmoeder ze dichter bij de (innnerlijke) natuur houdt.
    Ook natuurlijk leiderschap is primair puur een vrouwending!

    De sterke hoofdzakelijk materiële polarisatie van de westerse cultuur over de afgelopen 50 jaar is de belangrijkste reden dat vrouwen zich in een hoek geduwd zijn
    gaan voelen en daarmee te ver van zichzelf zijn afgedwaald.
    Maar er is hoop, véél hoop......tijden veranderen !

    BeantwoordenVerwijderen