zaterdag 16 januari 2016

Moe van de maakbaarheidsobsessie

Schrijvers, filosofen, sociologen en andere wetenschappers hebben het allemaal al duizend keer opgeschreven, maar veel vrouwen blijven erin geloven. Maakbaarheid. En dan voornamelijk de maakbaarheid van zichzelf. Doodvermoeiend als je een beetje beter naar ze luistert.

'Ik moet iedere week minstens twee keer sporten.'
'Ik moet gezond eten, en alles bijhouden wat daarmee te maken heeft.'
'Ik moet quality time met mijn kinderen hebben.'
'...Twee keer per week seks.'

'...Een rijk sociaal leven hebben.'
'...Een goede baan hebben...'

Enzovoort en zo verder. In willekeurige volgorde. Het moet en zo zal het ook gebeuren. Zo gebeurt het dan ook vaak, alles wordt keurig afgedraaid en afgehandeld, het gewicht blijft op peil, iedereen vindt haar aardig en het grootste compliment dat je haar kunt maken is: hoe doe je dat toch allemaal?

Niet lullen maar poetsen 

Er zit een vreemd soort denken achter deze illusie van maakbaarheid, namelijk dat je van een afstand je leven, je lichaam en geest, je emoties, alles kunt besturen. Dat je dat gewoon moet DOEN. Niet lullen, maar poetsen, zoiets. Daar zit natuurlijk wel wat in, maar het is wel handig om te weten WAAROM dit allemaal moet. Want meestal komt het toch neer op een mal waarvan de herkomst vaag is, uit frustratie en woede voortkomt ('dan doe ik het zelf wel!') en niet zelden uit het kijken naar andere vrouwen - en hoe zij het doen.

Gelukkig word je er niet van

Doodvermoeiend. Juist omdat de invulling van het 'waarom' ontbreekt. Want gelukkig word je er natuurlijk niet van. Het is een soort afzetten, misschien wel een bescherming tegen juist de onvoorspelbaarheid van het leven. De niet-maakbaarheid, de grillen, schokken en ongelukken die het leven nu eenmaal voor iedereen in petto heeft. En soms ook een willen kaltstellen van die andere illusie dat ook maar iemand zou kunnen denken dat je het allemaal eigenlijk niet kunt. Dat je door de mand valt.

Altijd en immer met jezelf bezig zijn
En wat krijg je dan? Vermoeidheid, stress, gebrek aan concentratie, niet kunnen luisteren, almaar, altijd en immer met jezelf bezig zijn. Het gevoel tekort te schieten, het niet goed te doen, angst, depressie en vooral totaal de kluts kwijt zijn als er eens echt iets ergs gebeurt.

En de liefde, die ruimte nodig heeft 

Het lijkt ook een soort wantrouwen jegens de wonderen die het leven ook te bieden heeft: toevalligheden, een onverwacht zonnetje, losvliegende gedachten en ingevingen, wonderlijke oprispingen en vooral de liefde, die ruimte nodig heeft.

Niet dit soort mentale gevangenissen. 
_____________________________________________________________________________

Mirjam.nu biedt snelle en effectieve e-coaching en internettherapie aan bij persoonlijke issues. Met de Mindful Analysis-methodiek voel je je binnen een paar dagen stukken beter. En alles gaat gewoon via email.

Leg hier direct vrijblijvend je vraag aan haar voor en je ontvangt snel een reactie.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten